پرخاشگری غذایی و راه حل های آن

پرخاش­گری غذایی و راه­حل­های آن

وقتی که یک سگ برای محافظت از غذای خود خشونت نشان می­دهد، می­تواند مسئله­ای جدی باشد. نه­تنها خطر گازگرفتگی دیگر سگ­ها و انسان­های در خانه وجود دارد، بلکه ممکن است در طولانی­مدت منجر به حس مالکیت سگ نسبت به همه­چیز شود.

پرخاش­گری غذایی چیست؟

پرخاش­گری غذایی یک نوع محافظت از منابع است، که در این حالت سگ هنگام غذا خوردن یا بهره بردن از جایزه­های خوراکی به­شدت حالت دفاعی می­گیرد تا دیگران را دور کند. این پرخاش می­تواند دیگر حیوانات، انسان­ها یا هردو را هدف قرار دهد. این رفتار می­تواند خوراکی­ها را نیز در بر بگیرد.

پرخاش­گری غذایی سه درجه دارد:

خفیف: سگ غرش می­کند و شاید دندان­هایش را نشان دهد.

متوسط: به کسانی که نزدیک می­شوند، پرخاش یا حمله می­کند.

شدید: سگ گاز می­گیرد.

در حالی که به سادگی می­توان فرض کرد که تمام موارد پرخاش­گری غذایی نمایشی از سلطه هستند، اما لزوماً همیشه هم این­طور نیست. در گله­ی سگ­ها، بعد از یک شکار موفق، سگ آلفا همیشه اول غذا می­خورد و بعد بقیه­ی سگ­ها با توجه به جایگاهشان در گله باقیمانده­ی غذا را می­خورند.

برای یک سگ آلفا، نشان دادن پرخاش­گری غذایی نوعی از تسلط اوست؛ اما برای سگ­هایی که در گله جایگاه پایین­تری دارند، می­تواند نشانی از اضطراب یا ترس باشد. به خاطر داشته باشید، در حیات وحش سگ­ها هیچ­وقت نمی­دانند که وعده­ی غذایی بعدیشان کی و کجاست؛ پس بلعیدن هرغذایی هر وقت که به دستشان می­رسد و محافظت از آن در برابر هرچیزی که نزدیک می­شود، کاری بسیار غریزی است.

چطور پرخاش­گری غذایی را بشناسیم؟

وقتی که یک سگ در خال غذا خوردن است، بدنش سفت می­شود و ممکن است سرش را پایین نگه دارد. او از زبان بدنش استفاده می­کند تا بالای سر غذا بماند و از آن محافظت کند.

نشانه­های دیگر این هستند که شاید سفیدی چشم سگتان پیدا باشد، گوش­هایش به سمت عقب داده، دمش را پایین گرفته یا موهای پشتش راست ایستاده باشند. یک سگ ممکن است هرکدام یا تمام این نشانه­ها را بروز دهد. در نهایت، نشانه­های وخامت مشکل که در بالا اشاره کردیم هستند: غرش، حمله یا گاز گرفتن.

چکار باید کرد؟

اولین قدم ارزیابی رفتار کلی سگتان است. آیا تنها نسبت به غذا حس مالکیت نشان می­دهد، یا این رفتار چیزهای دیگر، مانند اسباب­بازی موردعلاقه، محل استراحت، یا حتی انسان­های گله را نیز در بر می­گیرد؟

اگر این رفتار به غذا محدود نمی­شود، سگتان به­طور کلی محافظت از منابع از خود نشان می­دهد؛ پس شما باید با استفاده از یک شئ هدف به جای غذا در تمام مواردی که سگتان پرخاش­گری نشان می­دهد، از تکنیک­های زیر به نحوی که مناسب می­بینید، استفاده کنید.

همین­طور رفتار و اعتماد به نفس کلی سگتان را نیز ارزیابی کنید. اگر او طبیعتاً یک سگ مسلط است، شما باید با آرامش و قاطعیت خودتان را به­عنوان رهبر گله اعلام کنید. از طرفی دیگر، اگر خجالتی و ترسو است، باید اعتمادبه­نفس را تقویت کنید و به او آموزش دهید که غذایش در کنار انسان­های اطراف در امنیت است.

درنهایت، مشخص کنید که پرخاش­گری غذایی سگتان خفیف، متوسط یا شدید است. در مواردی وخیم، با مشورت با یک مربی حرفه­ای شروع کنید تا پرخاش سگ را به درجه­ی متوسط برسانید.

وقتی که این مراحل را به پایان رساندید، آماده هستید تا رفتار سگ را تغییر دهید. این­جا به چند تکنیک که می­توانید استفاده کنید، اشاره می­کنیم.

هماهنگ رفتار کنید

اگر منشأ رفتار سگتان این است که چه­موقع غذای بعدی می­آید، مطمئن شوید که هرروز به سگتان سر ساعات مشخص غذا می­دهید.

سگ­ها ساعت درونی بسیار دقیقی دارند، و با هماهنگی، به سرعت یاد می­گیرند که چه زمانی موقع بیدار شدن، زمان پیاده­روی یا وقت خانه آمدن انسان­هاست. زمان غذا نیز نباید متفاوت باشد. برای از بین بردن اضطراب، در غذا دادن به سگ منظم باشید.

باید برای غذا کار کند.

قبل از این­که حتی شروع به آماده کردن غذای سگتان کنید، او را مجبور به نشستن یا خوابیدن و ماندن ترجیحاً بیرون از اتاقی که در آن غذا می­خورد، کنید. به او آموزش دهید که حتی بعد از این­که کاسه­ی غذا را برای او پایین گذاشتید، بماند و هنگام آزاد کردن سگ از فرمان «بمان» و وقتی که او شروع به خوردن می­کند، نزدیک غذا بمانید؛ سپس می­توانید از او دور شوید.

همیشه بعد از پیاده­­روی به سگتان غذا بدهید؛ نه قبل از آن. این غریزه­ی شکار غذا را برطرف می­کند و وقتی به خانه آمدید، احساس می­کند که غذایش را خودش به دست آورده. همین­طور ورزش سگ بعد از غذا می­تواند خطرناک باشد و حتی منجر به مشکلاتی با خطر مرگ مانند نفخ شود.

رهبر گله اول غذا می­خورد

به یاد داشته باشید، وقتی که یک گله­ی وحشی شکاری موفق دارند، سگ آلفا قبل از بقیه غذا می­خورد و در یک گله­ی انسان و سگ هم باید همین­­طور باشد.

هیچ­وقت به سگتان قبل را در حین غذا خوردن انسان­ها، غذا ندهید. اول انسان­ها غذا می­خورند و وقتی تمام شد، سگ غذا می­خورد. این موقعیت شما را به عنوان رهبر گله تقویت می­کند.

ظرف غذا را به دست بیاور

اگر شما از ظرف غذا دور شوید، درواقع پرخاش­گری غذایی بدتر می­شود؛ چون این چیزی است که سگتان می­خواهد. هر وقت که سگتان پرخاش­گری غذایی نشان می­دهد و شما عقب می­کشید، سگ برنده می­شود. پاداش غذا است و این پرخاش­گری را تقویت می­کند.

البته شما هم نمی­خواهید که خشونت­آمیز برخورد کنید، مخصوصاً برای پرخاش­گری غذایی متوسط یا شدید؛ زیرا این راه خوبی است که گاز گرفته شوید. اما می­توانید سگ را دوباره شرطی کنید تا وقتی که یاد بگیرد وقتی برنده می­شود که به شما اجازه دهد هنگام غذا خوردن به او نزدیک شوید.

چند تکنیکی که می­توانید استفاده کنید:

غذا دادن با دست: وعده­ی غذایی سگتان را با غذا دادن با دست شروع کنید و با دستتان غذا را در ظرف او بگذارید که باعث می­شود بوی شما را بگیرد. هدف این است که کاری کنید، سگتان به غذا خوردن در حالی که دست شما نزدیک صورتش است، عادت کند، و اگر در حین غذا خوردن او، شما دستتان را نزدیک ظرف غذای او بردید، واکنش خشونت آمیز نشان ندهد.

انداختن خوراکی: وقتی که سگتان غذا می­خورد، خوراکی موردعلاقه­اش را در کاسه بیندازید تا یاد بگیرد نزدیک شدن انسان­ها به ظرف غذا چیز خوبی است و تهدید نیست. همین­طور می­توانید وقتی که نزدیکی ظرف غذا رد می­شوید و او در حال غذا خوردن نیست، خوراکی در ظرف بگذارید. این ارتباط ذهنی سگتان را تقویت می­کند که نزدیک شدن انسان­ها به ظرف غذایش، چیز خوبی است.

مبادله:  وقتی که سگتان دارد غذای همیشگیش را می­­خورد، با چیز بهتری مثل گوشت یا یک خوراکی خاص به او نزدیک شوید. هدف اینجا این است که سگتان دست از غذا خوردن بکشد تا خوراکی را از شما بگیرد. این چندچیز به سگتان یاد می­دهد. اول این­که اگر حواسش به غذایش نباشد هم کسی آن را نمی­دزدد. دیگر این که وقتی انسان­ها به غذا نزدیک می­شوند و او توجهش از غذا منحرف می­شود، پاداش می­گیرد.

چه اتفاقی می­افتد؟

در هدایت کردن سگی که پرخاش­گری غذایی دارد، دو اتفاق می­افتد. اول این­که شما حساسیت سگتان را از بین می­برید تا وقتی کسی موقع غذا خوردن به او نزدیک می­شود، حالت دفاعی به خود نگیرد. دیگر این­که شما به سگتان آموزش می­دهید که بین نزدیک شدن انسان­ها به ظرف غذایش و چیزهای خوب ارتباط ایجاد کند و با این­کار او را برعکس شرطی­سازی می­کنید.

تکنیک­های بسیار دیگری هستند که می­توانید برای کاهش پرخاش­گری غذایی یا برای جلوگیری از به وجود آمدنش استفاده کنید. کلید، مثل همیشه، آرام، قاطع و هماهنگ بودن است.

عبارت «پرخاش­گری غذایی» می­تواند گمراه کننده باشد، چون مردم به سادگی به عنوان سلطه­گری آن را تفسیر می­کنند، و واقعاً بهتر است که به چشم «محافظت از منابع» به آن بنگریم. به عنوان انسان، ما باید جایگاه خود را به عنوان رهبر گله مشخص کنیم و به سگمان آموزش دهیم که دلیلی ندارد که از غذایش در مقابل ما محافظت کند.